Wil wil nog één keertje

Wil van Soest is al een tijdje geen 16 meer, en een korter tijdje zit ze niet meer in de Amsterdamse politiek. Te weinig stemmen van de yuppen, en te weinig waardering in de Stopera. Op GeenStijl las u eerder al over hoe kil 020 met Wil omging, en toen dachten wij: dat kan sjieker. En wat is er nou sjieker dan een waardig afscheidsinterview met de Wim Kayzer van het internet, Tom Staal? Dus u krijgt nog één keer een ongezouten Amsterdam-Noordse mening over 'dit college' en 'de politiek'. Extraplusinclusief een glanscameo La Nanninga. Nou dan. Dag Wil.

Laat iedereen vrij, en Wil van Soest vallen

Tranentrekkende reportage van de hoofdstedelijke T. omtrent de kille, afstandelijke behandeling die raadslid Wil van Soest van de Partij voor de Ouderen ten deel viel bij haar afscheid als raadslid in de Stopera. "Terwijl ex-raadsleden aan het einde van de ceremonie parmantig met hun koninklijke onderscheiding paradeerden, stond Wil van Soest in de hoekje met lege revers aan een alcoholloze cocktail." Want **Wil van Soest die kreeg geen lintje 'omdat ze nog actief is als Statenlid'. Dat is ten eerst onzin, en ten tweede zijn er ook nog "de Amsterdamspeld, de Frans Banninck Cocqpenning, de Gouden en Zilveren Medaille en de Andreaspenning. Alle vijf gingen vooralsnog aan Van Soest voorbij. Na bijna dertig jaar inzet." Denkt u daar nog maar eens aan de volgende keer dat Femmie Halsema parmantig poseert met iemand (x) die zich identificeert als een komodovaraan en onderscheiden wordt omdat hen/diens zestien braillefolders met de verzamelde gedichten van Henk Spaan door een brievenbus heeft geduwd. En "Amsterdammers die zich niet gehoord en vergeten voelen: mensen in Noord, woonwagenbewoners en ouderen" moeten gewoon hun bek houden en zich aanpassen aan de inclusieve samenleving die zo inclusief is dat zij er niet meer bij horen. Helder.